Basis HTML versie
coöperaties tot een landelijke CO-OP bleek niet
voldoende de nieuwe distributietechnieken van
grootwinkelbedrijven te pareren, en in 1973
werd vrijwel het gehele coöperatieve concern
verkocht. In het pand nr. 126, op de hoek van de
Schrans en de Carel van Manderstraat zat
kruidenier Zijlstra die later plaats maakte voor
een filiaal van de winkelketen De Gruyter.
Mettertijd verdwenen de bijna 150 zelfstandige
kruideniers die Leeuwarden in de jaren vijftig
telde.
De herinnering is te zeer vervaagd om nu
nog te zeggen bij welke winkel we de cornflakes
kochten, en ik vraag me zelfs wel eens af of deze
plastic dieren niet in een ander product zaten.
Dit soort vergeetachtigheid baarde me toen nog
geen zorgen, na de boodschappen wilde ik al-
leen maar snel naar huis om een wild beest uit
het pak te halen. Andere boodschappen hadden
ook hun klantenbinders; Omo of Persil had in
diezelfde tijd gekleurde plastic kralen die met
een pengatsysteem tot een ketting geklikt kon-
den worden, maar dat haalde het niet bij de
wilde beesten. Achteraf is het moeilijk te verklaren
waarom ze zo belangrijk waren. Wat had ik
uiteindelijk met de dieren? Weinig. Ik speelde
geen oerwoudje, ruilde ze niet, ging er na een
paar keer al niet meer de straat mee op. Ze werden
opgeborgen in de la van het dressoir. Het was
een gril, net als jaren later de speldjes en de
sleutelhangers. Ik wilde ze niet eens zozeer
hebben om er bij te horen als wel er niet buiten
te vallen.
Tettie Kok woonde op de Schrans nummer
52a van 1961 - 1977
Als meisje van 4 verhuisde ik in 1961 vanuit
Wolvega, samen met mijn ouders, twee broers
en een zusje, naar de Schrans. Mijn vader had
samen met zijn twee broers een slijterij en wijn-
handel in Wolvega, Harlingen en Huizum.
Wij kwamen boven de zaak in de Schrans te
wonen, waar wij in de portiek een eigen opgang
hadden. Ik ging naar kleuterschool de Karekiet in
de Huizumerlaan. Daar staat nu een Chr. gere-
formeerde Kerk . Mijn vader zette mij dagelijks
over de drukke Schrans.
Op de terugweg moesten we ter hoogte van
de schoenwinkel van Brouwer, die zijn naam eer
aan deed door zelf te ‘brouwen’, hard schreeuwen
om boven het verkeer uit te komen. Na de
kleutersschool ging ik naar de Emmanuel
Murandschool. Soms mochten we voor een
stuiver snoep kopen bij bakker Haantjes tegen-
over de muziektempel in de Gymnasiumstraat
en we ontdekten al snel dat je heerlijke
'witopzwart' kon kopen bij de apotheek op de
45
1963 - Slijterij Kok nr. 52 a
± 1915 - Kruidenier Zijlstra, nr. 122, hoek